توزیع ناپیکس به ندرت نیاز به معرفی دارد. این اولین توزیع محبوبی بود که شامل دیسک زنده میشد. به عبارت دیگر، یک لوح فشرده با قابلیت اجرا که میتواند یک سیستم لینوکس را راهاندازی کند بدون آنکه به هارددیسک نیاز داشته باشد - هر سیستمی که روی ماشین نصب باشد بدون تغییر باقی میماند. تشخیص خودکار دستگاههای موجود به این توزیع این امکان را میدهد که با تنظیمات گوناگون سختافزاری کار کند. لوح فشرده آن شامل ۲ گیگابایت نرمافزار (فشرده) است و دیویدی آن از این مقدار نیز بیشتر است.
ترکیب این لوح فشرده با حافظه فلش این امکان را به شما میدهد تا فایلهای خود را هر کجا میخواهید با خود ببرید بدون آنکه کوچکترین ردی از خود بجای گذارید - به یاد داشته باشید که این توزیع اصلا از هارددیسک استفاده نمیکند. ناپیکس از LXDE (یک میزکار سبک) به صورت پیش فرض استفاده میکند اما نسخه دیویدی آن شامل گنوم و کیدیای نیز میباشد. بسیاری دیگر از توزیعها نیز از ترکیب گوناگون میزکارها و نرمافزارها استفاده میکنند. این عمل، در واقع به لطف بسته دبیان
live-build ممکن شد که امکان ایجاد دیسک زنده را آسان میسازد.
ناپیکس همچنین یک برنامه نصب را نیز شامل میشود: ابتدا میتوانید آن را به عنوان یک دیسک زنده امتحان کنید سپس آن را روی یک هارددیسک جهت بهبود عملکرد نصب کنید.